Kerana Tuhan Lebih Menyayangimu Duhai Anakku...Part2

Berita semalam masih berlegar-legar di kepala cikgu...sepanjang masa memandu ke sekolah...otak cikgu ligat membayangkan bagaimana suasana kelas pendidikan khas pada hari ini...suramkah? ceriakah? atau seperti tidak ada apa2 yg berlaku... tak sabar rasanya berdepan dengan anak anak cikgu yang cikgu kira sudah semestinya telah maklum tentang Naien...
Sebaik sahaja kaki cikgu melangkah masuk ke kelas pendidikan khas pagi tadi..mata dan telinga cikgu sempat menangkap beberapa orang anak istimewa cikgu  menadah tangan membacakan al fatihah untuk arwah Naien...alhamdulillah sejuk hati cikgu...walau akal anak2 cikgu tidak sebijak anak2 yang lain...tapi mereka masih mengerti erti sebuah persahabatan dan persaudaraan....

Nampak sahaja kelibat cikgu...mereka berebut-rebut menyampaikan berita tentang arwah Naien...cikgu sempat menduga perasaan anak2 cikgu ni tentang pemergian arwah Naien...masing-masing mengaku sedih tapi tak nanges pun!...ok tak pe...tak nak mengaku ye...dalam ramai-ramai yang sibuk bercerita tu...cikgu terperasan mata salah seorang anak cikgu yang bernama Saffura...bengkak!...lalu cikgu bertanya pada saffura tentang matanya...

cikgu : kenapa dengan mata saffura ni..cikgu tengok macam bengkak je...kamu menangis ye semalam?

safura: eh cikgu ni...mana ada...saya tak nangis la....mata saya gatal...jadi saya tenyeh2 cam ni ha..(sambil menggosok2kan matanya)

anak murid mana boleh menipu gurunya....gaya bengkak mata tu pun cikgu dah tahu tu tanda2 saffura menangis...cikgu pun guna muslihat...

cikgu: ye ke ni...ntah ntah saffura nangis sebab Naien tak?
saffura : tak cikguuuuu....mata saya gatal...betulll
cikgu : tapi semalam mak saffura bagitau cikgu saffura nangis lepas dapat tahu tentang Naien ...haa nak tipu cikgu la tu (pada hal cikgu yg tipu...saje pasang perangkap hehe)

saffura : hehehe....haah...sebenarnya mata saya bengkak sebab saya banyak nangis...teringat kat Naien...sedih Naien dah tak de...

ikhlas jawapan saffura...tiba-tiba hati cikgu turut rasa tersentuh....tapi biasa la...kena control bila depan murid-murid hehe...tak lama selepas tu....hampir semua murid mengaku menangis bila dapat tahu tentang Naien yang tidak akan kembali lagi...ada yang bagi tahu menangis sambil peluk bantal...ada yang mengaku menangis dalam bilik sorang2...ape pun gaya mereka menangis...semua tu tak penting...yang penting...anak istimewa cikgu punya perasan yang sangat murni...kasih pada sahabat...mengerti tentang sebuah kehilangan...

cikgu sempat bertanya lagi pada saffura kenapa saffura menangis sampai bengkak-bengkak mata?saffura sayang Naien ke? Nak tahu apa jawab saffura?

saffura: saya sayang Naien...suka sangat ada kawan macam Naien...
cikgu : kenapa?
saffura : dulu saya pernah terpukul Naien....tapi dah mintak maaf...Naien sikit pun tak marah...bahkan Naien kata....walau sebanyak mana pun ko buat salah kat aku...aku akan sentiasa memaafkan ko...

Oh Naien...luhurnya hatimu nak....terkedu cikgu mendengar cerita Saffura....hampir2 benteng air mata cikgu pecah lagi....semoga anak anak cikgu yang lain juga punya hati sebaik Naien...dan buat arwah Naien doa cikgu agar rohmu bahagia di sana...